Wednesday 12 October 2011

gaz /g/łupkowy

Rzetelnej dyskusji na temat gazu łupkowego w Polsce nie ma. Metody wydobycia przedstawia się jako bezpieczne i przyjazne dla środowiska. Tymczasem elementem koniecznym rozpuszczania łupków bitumicznych w których znajduje się gaz jest użycie wysoce toksycznych rakotwórczych substancji ,które mogą trwale na setki/tysiące /lat skazić głębinowe zasoby wody pitnej. Po szczelinowaniu przechowywane w powierzchniowych zbiornikach stanowią trwałe zagrożenie dla okolicznych mieszkańców .
Polecam ogolnie dostępny film GASLAND ukazujący liczne problemy zdrowotne /nowotwory/ mieszkańców USA , gdzie od kilku lat wydobywa się gaz łupkowy metodą frakturyzacji czyli szczelinowania hydraulicznego.
Metoda ta polega na wstrzykiwaniy na głębokość 1000 -4000 m olbrzymich ilości wody od 1000 000 do
30 000 000 litrów wody zmieszanej z piaskiem i licznymi wysoce toksycznymi substancjami .
Nowe prawo górnicze i geologiczne zapowiada przymusowe wysiedlenia ,handel koncesjami i wypełnianie opróżnionych odwiertów toksycznymi /w tym radioaktywnymi /odpadami i CO2
Kategorie środków chemicznych używanych do szczelinowania hydraulicznego oraz informacje na temat ich oddziaływania na zdrowie.
Tłumaczenie fragmentu opracowania pt „Revised Draft SGEIS on the Oil, Gas and Solution Mining Regulatory Program (September 2011)” sporządzonego przez Departament Ochrony Przyrody Stanu Nowy Jork (5.4.3.1.Chemical Categories and Health Information) Adres URL: http://www.dec.ny.gov/energy/75370.html
Produkty destylacji ropy naftowej
Substancje ropopochodne wchodzą w skład niektórych płynów stosowanych w szczelinowaniu hydraulicznym. Są one wymienione w kartach charakterystyk jako różne frakcje destylacji ropy naftowej takie jak: nafta, węglowodory alifatyczne, cięższe frakcje ropy naftowej, spirytus mineralny, oczyszczone lżejsze frakcje destylacji ropy naftowej lub węglowodory aromatyczne. Znajdują one zastosowanie jako domieszki dodawane m.in. do inhibitorów korozji, smarów i rozpuszczalników.
Produkty destylacji ropy naftowej to mieszaniny różniące się składem, ale mające podobnie niekorzystne oddziaływanie na zdrowie. Przypadkowe spożycie znacznych ilości tych substancji jest związane z zaburzeniami układu pokarmowego i centralnego układu nerwowego. Kontakt skóry z naftą na krótki okres czasu może powodować podrażnienie skóry, stan zapalny lub łuszczenie. Wdychanie oparów tych substancji może niekorzystnie wpłynąć na centralny układ nerwowy.
Węglowodory aromatyczne
Niektóre płyny stosowanie w szczelinowaniu hydraulicznym zawierają określone węglowodory aromatyczne (benzol, benzen, toluen, etylobenzen, ksyleny, naftalen oraz ich pochodne: trimetylobenzen, dietylobenzen, dodecylobenzen, kumen). Składniki benzolu wpływają niekorzystnie na układ nerwowy, wątrobę, nerki i szpik kostny. Benzen jest powiązany z podwyższonym ryzykiem białaczki u pracowników, którzy przez długi czas wdychali benzen w powietrzu na stanowiskach pracy. Ekspozycja na wysokie stężenia ksylenu powodowała uszkodzenia płodów zwierząt laboratoryjnych. Naftalen jest powiązany z niekorzystnym oddziaływaniem na czerwone krwinki gdy ludzie przypadkowo spożyli kulki na mole, lub gdy niemowlęta nosiły pieluszki które były przechowywane w szafie, w której były kulki na mole. Zwierzęta laboratoryjne wdychające opary naftalenu przez długi czas miały uszkodzone drogi oddechowe i zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworów nosa i płuc.
Glikole
Glikole występują w kilku rodzajach domieszek płynu do szczelinowania hydraulicznego m.in. substancji zmieniających lepkość płynu, kontrolujących koncentrację żelaza i minerałów ilastych, redukujących tarcie płynu i zapobiegających wytrącaniu się węglanów. Glikol propylenowy ma niską toksyczność i jest dodawany do żywności, kosmetyków i lekarstw. Jednak ekspozycja na wysoką koncentrację tej substancji wpływa negatywnie u zwierząt laboratoryjnych na nerki i zdolności reprodukcyjne.
Etery glikolowe
Etery glikolowe, etoksylowane alkohole i fenole są obecne w płynie używanym do szczelinowania w charakterze inhibitorów korozji, związków powierzchniowo czynnych i reduktorów tarcia. Niektóre etery glikolowe (np. monometoksyetanol, monoetoksyetanol, eter monometylowy glikolu propylenowego, 2-butoksyetanol) mogą oddziaływać negatywnie u zwierząt laboratoryjnych na układ rozrodczy samców oraz formowanie się czerwonych krwinek przy ekspozycji na wysokie stężenia.
Alkohole i aldehydy
Alkohole są obecne w inhibitorach korozji, składnikach zapobiegających wytrącaniu się żelaza i węglanów. Ekspozycja na wysokie stężenia alkoholi (metanol) wpływa negatywnie na centralny układ nerwowy. Natomiast aldehydy są obecne w inhibitorach korozji, substancjach zapobiegających wytrącaniu się węglanów i związkach powierzchniowo czynnych. Aldehydy mogą być drażniące dla tkanek gdy wchodzą w bezpośredni kontakt z nimi. Najczęstsze objawy to podrażnienie skóry, oczu i gardła. Formaldehyd również występuje w płynie wykorzystywanym do szczelinowania hydraulicznego, ale w większości przypadków w niskich stężeniach, wymieniany często obok polimeru formaldehydowego. Po wypiciu znacznych ilości formaldehydu może nastąpić silny ból, wymioty, śpiączka a nawet śmierć. Badania na szczurach wykazały, że oddychanie powietrzem skażonym formaldehydem prowadzi do rozwoju raka nosa.
Amidy
Akrylamid jest używany w płynie do szczelinowania hydraulicznego w celu utworzenia polimerów mających na celu zmniejszenie tarcia i zapobieganie wytrącaniu się węglanów. Pozostałości akrylamidu, które nie utworzyły polimerów częściowo rozkładają polimery i uwalniają akrylamid do wody powracającej po procesie szczelinowania. Wysokie stężenia akrylamidu mogą uszkadzać układ nerwowy i rozrodczy
Aminy
Aminy pełnią rolę inhibitorów korozji, substancji zwiększających lepkość płynu, zmniejszających tarcie, zapobiegających wytrącaniu się żelaza i węglanów oraz środków powierzchniowo czynnych. Chroniczne wprowadzanie do organizmu mono-, di-, lub tri-etanolaminy wpływa negatywnie na wątrobę i nerki. Niektóre związki amonowe, takie jak dimetylodiallilowy chlorek amonu reagują z substancjami używanymi do dezynfekcji wody pitnej. Produktem tej reakcji są nitrozoaminy, które wykazują działanie kancerogenne i mutagenne.
Kwasy organiczne, ich sole, estry i związki pochodne
Związki te pełnią rolę substancji obniżających pH, buforów, inhibitorów korozji, substancji zapobiegających wytrącaniu się węglanów, żelaza, minerałów ilastych, a także zmniejszających tarcie, rozpuszczalników i związków powierzchniowo czynnych. Niektóre kwasy organiczne (mrówkowy, octowy, cytrynowy) mogą podrażniać skórę i błony śluzowe przy wysokich stężeniach. Przy niskich stężeniach kwas cytrynowy i octowy nie wykazują toksyczności są szeroko stosowane w przemyśle spożywczym.
Niektóre związki powierzchniowo czynne zawierają sulfoniany, które przy podwyższonych stężeniach wykazują działanie drażniące.
Mikrobiocydy
Mikrobiocydy są pestycydami używanymi do zwalczania mikroorganizmów w odwiertach i studniach. Jest to cała grupa związków, o których toksyczności mamy niepełną wiedzę. Jednak zaobserwowano, że ekspozycja na wysokie stężenia niektórych spośród tych substancji niekorzystnie wpływała na układ oddechowy, pokarmowy, czy nerwowy, a także na nerki i wątrobę.
Inne związki chemiczne
Pozostałe związki wymienione w kartach charakterystyk należą do następujących kategorii: polimery, pozostałe związki chemiczne, które nie należą do wyżej opisanych kategorii. Niewiele jest też informacji o wpływie na zdrowie ludzkie tych substancji, które w wielu przypadkach numeru CAS. W takiej sytuacji punktem odniesienia są własności toksykologiczne związków o zbliżonej budowie. Dla wyjaśnienia toksykologii niektórych środków aktywnych powierzchniowo godne uwagi są własności 1,4-dioksanu, który ma własności drażniące, a w wysokich stężeniach może prowadzić do uszkodzenia wątroby i nerek i prowadzić do śmierci. Zwierzęta laboratoryjne pijące wodę zanieczyszczoną 1,4-dioksanem przez większość swojego życia miały nowotwory wątroby i nosa.
http://www.petycjeonline.com/protes_przeciw_ustawie_nowe_prawo_geologiczne_i_gornicze
Więcej o zagrożeniach na stronie Inicjatywy Obywatelskiej Dorzecza Bzury i Słudwi,
http://bejda.iddd.de/ , http://iddd.de/.